Inspiracją dla wystawy Piotra Kmity były próby przeniesienia na obszar malarstwa obserwacji, których źródłem jest rozpowszechnienie nowoczesnych technologii umożliwiających podglądanie ludzkich zachowań. Niedoskonałości techniczne z jakimi mamy w nich do czynienia, stały się formalną inspiracją dla prac artysty, który za pomocą tego rodzaju odwołań sportretował swoisty „podgląd” medialnej rzeczywistości, w której w coraz większym stopniu jesteśmy zanurzeni.
Piękny świat, który znamy z reklam, filmów i telewizyjnych programów staje się rodzajem alternatywnej rzeczywistości. Mimo że jesteśmy w nim częstymi gośćmi cały czas zdajemy sobie sprawę, że fantastyczna kraina pełna pięknych, bogatych i szczęśliwych ludzi jest dla nas niedostępna, możemy ją tylko podglądać, oddzieleni niewidzialną barierą.
Rzeczywistość pokazuje, że wiele z tych fantazji stanowi jedynie rodzaj przyjemnej ułudy. Wizje które kiedyś fascynowały zacierają się w pamięci, a dawny blichtr blaknie niczym fotografie na witrynach zaniedbanych zakładów fryzjerskich.