Szanowni Państwo. W pierwszą rocznicę śmierci Jerzego Tawłowicza, dzięki determinacji i sile żony poety Anny z pomocą syna Piotra, ukazał się piąty tomik jego poezji zatytułowany „Klucze w niepamięci”. Dziękujemy za te pięknie wydane, pełne refleksji wiersze dzięki którym Jurek jest cały czas wśród nas.

 

 

 

 

Szanowni Państwo

 

W pierwszą rocznicę śmierci Jerzego Tawłowicza, dzięki determinacji i sile żony poety Anny z pomocą syna Piotra, ukazał się piąty tomik jego poezji zatytułowany „Klucze w niepamięci”. Dziękujemy za te pięknie wydane, pełne refleksji wiersze dzięki którym Jurek jest cały czas wśród nas.

 

 

Klucze w niepamięci – zbiorek poetycki Jurka, który przygotował jeszcze za życia, jest zadziwiająco inny niż większość jego tomików. I nie chodzi tu o metaforykę utworów lub ich kompozycję, bo ta pozostała bez zmian. Chodzi o ich treść. Można powiedzieć, że jest w nich wewnętrzne „ja” Jurka. Nie ma tu wierszy o kochanych Tatrach, nie ma tradycyjnych opisów

przyrody, nie ma bezpośrednich opisów o miłości. Wiersze sięgają w głąb, schodzą do jaskini duszy. Jurek oświetla nam tę jaskinię. W tej jaskini odkryjemy także troszkę siebie. Spacerując ścieżkami tych wierszy, wyciągamy na światło dzienne to, co zawsze jest ukryte, w ciemnościach, w niepamięci. Ten zbiorek stanowi wędrówkę po nieuświadomionych rejonach osobowości. Charakterystyczną cechą jest surrealizm tych wierszy. Jurek podpowiada nam, ze obok rzeczywistości, którą uznajemy za realną, dotykalną, którą

się da zmierzyć, jest także druga rzeczywistość, równie realna, dotykalna, którą dostrzegają jedynie poeci. Odkrywa ją przed nami. Wkraczamy w ten świat i czytając te wiersze w nieostrym świetle słów dostrzegamy nasze lęki refleksje, smutki … Nie da się ukryć, że jest to zbiór wierszy wysoce smutnych, w których niewypowiedziany wprost temat to – przemijanie. Z cierpliwą konsekwencją Jurek mówi, ze wszystko, co mamy, to przemija, dlatego nieprzypadkowo bardzo często przewija się w tych tekstach motyw jesieni. Ma świadomość umierania i tę świadomość przekazuje na różne, poetyckie sposoby. W kontekście jego własnej śmierci brzmi to nieomal jak proroctwo, ale nie sposób oprzeć się wrażeniu, że te wiersze opisują nostalgię kogoś, kto podsumowuje życie. Ale jest w nich również pewność słowa, ze ono przetrwa, ze ratuje, ze chroni, ze oddala śmierć. Ostatecznie ona nie zabierze poezji. Tak, może tak powinienem zacząć tę opowieść…

 

 

– fragment tekstu Zbigniewa Tlałki zatytułowanego „Klucze do Pamięci”

 

Tomik poezji autorstwa Jerzego Tawłowicza pod tytułem „Klucze w niepamięci” ukazał się w lutym 2013 roku nakładem wydawnictwa SIGNO z Krakowa.