Zaproszenie na wystawę Beaty Ewy Białeckiej "Znakomita Kobiecość" 28.05 - 25.06.2021

Beata Ewa Białecka
Znakomita Kobiecość
28.05 – 25.06.2021
Otwarcie: 28.05.2021 o godz. 19:00
Kuratorka: Ida Smakosz-Hankiewicz
Miejsce: Galeria Arttrakt
ul. Ofiar Oświęcimskich 1/1 Wrocław

Nieprzypadkowo tytułowym obrazem najnowszej wystawy Beaty Ewy Białeckiej „Znakomita Kobiecość” jest obraz Rozalia z Palermo. Dzielna Dziewica, Święta Liberata, obraz namalowany w czasie pandemii. Przedstawia on kobietę w przyłbicy – nowym atrybucie, który stał się synonimem aktualnego czasu. W ikonografii religijnej święta ta, znana jest jako patronka chroniąca przed zarazą. Podanie głosi, że podczas znalezienia relikwii Rozalii miała ustać zaraza, która nękała miasto Palermo i okolicę. Okazuje się, że obraz/wizerunek osoby świętej znowu jest zasadny, być może nawet mógłby skupiać myśli widza i spełnić funkcję przypisaną jedynie obrazom epifanijnym, świętym, mającym moc odkupieńczą, ocalającą, współczesny rodzaj hierofanii. Rozalia to patronka, opiekunka, duchowa przewodniczka, kobieta, której przynależny jest szacunek.

Obraz ten otwiera całą galerię przedstawień kobiet – bowiem głównym tematem obrazów Beaty Ewy Białeckiej niezmiennie pozostaje kobieta. Ukazana zwykle przez pryzmat ikonografii chrześcijańskiej – kobieta to współczesna ikona, matka, święta, kapłanka. Pewna siebie, silna, majestatyczna, męska w swojej fizyczności, jednocześnie spokojna wręcz patetyczna.

Galeria Arttrakt zaprezentuje już po raz drugi, po 8 latach, wystawę tej wybitnej, polskiej artystki. Pokazane zostaną prace z lat 2015-2021. Obrazy powstałe w ostatnich latach, nadal – co niezwykle charakterystyczne dla Białeckiej – powstają w dialogu tradycyjnej ikonografii chrześcijańskiej ze współczesną kulturą wizualną, zaś stylistycznie inklinują do obrazów starych mistrzów. Nawiązanie do kanonu przedstawień kobiet – Matki Boskiej czy Świętych, umożliwia Białeckiej pewną grę z konwencją, co zdaje się być ciekawym zabiegiem w kontekście współczesnych teorii postfeministycznych.

Obrazy Beaty Ewy Białeckiej możemy odczytywać na wielu poziomach, wyszukując w tej autorskiej opowieści o kobiecie subwersywnych znaczeń i nowych kontekstów. Łącząc sfery sacrum i profanum, opowieść ta staje się opowieścią uniwersalną.

Ida Smakosz-Hankiewicz

Beata Ewa Białecka – urodzona w 1966 roku w Mikołowie. Absolwentka Wydziału Malarstwa Sztalugowego Akademii Sztuk Pięknych w Krakowie. Dyplom w pracowni prof. Jerzego Nowosielskiego (1992). Nagrodzona złotą odznaką Primus Inter Pares ASP w Krakowie (1992), nominowana do Paszportu „Polityki” w kategorii Sztuki Wizualne (2007) oraz do Sovereign European Art Prize (2008). Stypendystka krakowskiej ASP (1991), Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego (1999), Prezydenta Miasta Gdańska (2005, 2018) oraz Marszałka Województwa Pomorskiego (2008, 2011, 2018, 2020). Nominowana do Pomorskiej Nagrody Artystycznej 2016 (Gdańsk 2017) oraz do Pomorskich Sztormów 2019, plebiscytu „Gazety Wyborczej” w kategorii Człowiek Roku w Kulturze. Laureatka Pomorskiej Nagrody Artystycznej 2018 (Gdańsk 2019). Laureatka Grand Prix Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego 6. Triennale Sacrum „Sztuka wobec zła” w Miejskiej Galerii Sztuki w Częstochowie oraz Grand Prix 21. Festiwalu Współczesnego Malarstwa Polskiego na Zamku Książąt Pomorskich w Szczecinie (2006). Wyróżniona przez jury w 36. Konkursie Malarstwa Współczesnego „Bielska Jesień” w Galerii Bielskiej BWA (2003) oraz przez redakcję kwartalnika „Artluk” podczas Targów Sztuki organizowanych w Bielsku-Białej przez Galerię Bielską BWA (2010).
Autorka kilkudziesięciu wystaw indywidualnych, min.: pop arty (2006, Muzeum Narodowe, Oddział Sztuki Współczesnej, Pałac Opatów, Gdańsk; CS Galeria El, Elbląg); sacrum&commercium (2008, Anya Tish Gallery, Houston, USA; Zamek Książąt Pomorskich, Szczecin; Galeria Szyperska, Poznań); Album (2009, Galeria Sztuki Wozownia, Toruń; Muzeum Regionalne, Szczecinek); Niewinny obraz nie istnieje (2011, Galeria ZPAP, Gdańsk); Dzięki Bogu jestem Kobietą (2014, Galeria Sztuki im. Jana Tarasina, Kalisz); Akupiktury (2016-2017, Galeria Opus, Łódź; CKiS Wieża Ciśnień, Konin; Galeria Wozownia, Toruń); Efekt Aueroli (2017, BWA Olsztyn); Obraz niepochlebiony (2018, Miejski Ośrodek Sztuki, Gorzów Wielkopolski; BWA Kielce; 2019, BWA Bielsko-Biała); Ave Kobieta. Retrospektywa (2018, Muzeum Narodowe, Oddział Zielona Brama, Gdańsk); Moje ręce głodne są dokładności (2019, Miejsce Sztuki 44, Świnoujście).